Sınır Değeri Kapsamı

“Sınır Değeri Kapsamı” (Boundary Value Coverage), yazılım testlerinde kullanılan bir test stratejisi veya yöntemidir. Bu yöntem, belirli bir değişkenin sınırlarında veya sınır değerlerinde nasıl davrandığını test etmek amacıyla kullanılır. Sınır değeri kapsamı, yazılımın hatalarını ve sınırlamalarını belirlemek için özellikle etkilidir.

Sınır değeri kapsamı aşağıdaki temel prensiplere dayanır:

Alt ve Üst Sınırların Test Edilmesi: Sınır değeri kapsamı, belirli bir değişkenin alt ve üst sınırlarını test eder. Örneğin, bir giriş alanının kabul edebileceği en düşük ve en yüksek değerler bu yöntemle test edilir.

Sınır Değerleri ve Kenar Durumlarının İncelenmesi: Bu yöntem, değişkenin sınırlarında ve sınır değerlerinde nasıl davrandığını inceleyerek, olası hataları ve sınırlamaları tespit etmeyi amaçlar. Özellikle sınır değerlerine yakın veya kenar durumlarında hatalar sıkça bulunabilir.

Değişkenin Doğru Sınırlarda Kontrol Edilmesi: Sınır değeri kapsamı, belirli bir değişkenin kabul edebileceği değerlerin doğru bir şekilde kontrol edildiğini ve sınırlara ulaşıldığında doğru tepkilerin alındığını doğrulamak için kullanılır.

Örnek bir senaryo olarak, bir uçuş rezervasyon uygulamasını düşünelim. Bu uygulama, yolcu sayısını sınırlar ve her uçuş için minimum ve maksimum yolcu kapasitesi belirler. Sınır değeri kapsamı, bu uygulamanın minimum ve maksimum yolcu sayısı sınırlarında nasıl davrandığını test etmek için kullanılabilir. Özellikle sınırlara ulaşıldığında sistem hala doğru şekilde çalışıyor mu, aşırı kapasite durumlarında nasıl tepki veriyor mu gibi soruları yanıtlamak amacıyla kullanılır.

Sınır değeri kapsamı, yazılımın sınırlarında meydana gelebilecek hataları ve beklenmeyen davranışları tespit etmek için önemlidir. Bu test stratejisi, yazılımın güvenilirliğini artırmak ve kullanıcı deneyimini iyileştirmek için kullanılır.